Πώς να μιλάτε σε μικρά αυτιστικά παιδιά

Aftismos- painting
Γιατί δε μου αρέσει η χρήση της φράσης “άτομο με αυτισμό”
22/11/2020
noitiki ysterisi genika
Τι είναι η Νοητική Υστέρηση
22/11/2020

Τρεις κανόνες για να μιλάτε στα μικρά Αυτιστικά Παιδιά


  1. Κάντε Σύντομες Προτάσεις

  2. Κάντε Λιγότερες Ερωτήσεις

  3. Δείξτε στο Παιδί Σας Τι Εννοείτε

Γιατί οι 3 Κανόνες είναι Σημαντικοί;

Φανταστείτε τον εαυτό σας να μαθαίνει μια ξένη γλώσσα. Μετακομίζετε ξαφνικά σε μια ξένη χώρα και δεν έχετε μεταφραστή. Ποια είναι τα 3 βασικότερα πράγματα που θα σας βοηθούσαν να μάθετε τη γλώσσα πιο γρήγορα; Μπορείτε να αντιληφθείτε πόσο αναγκαίοι είναι αυτοί οι κανόνες. Θα βοηθούσε αν οι ντόπιοι χρησιμοποιούσαν μικρές προτάσεις, αν δε σας ρωτούσαν ένα σωρό ερωτήσεις που δε θα μπορούσατε να απαντήσετε, και αν σας έδειχναν τι εννοούν.

Ας Κοιτάξουμε Αναλυτικά Κάθε Κανόνα

1. Χρήση μικρότερων προτάσεων:


Μπορείς να επικοινωνήσεις την ίδια ιδέα με λιγότερες λέξεις.

1) “Αννα, αγάπη μου, κρατάω τόσα πολλά στα χέρια μου γι΄αυτό κάνε μου μια χάρη και φέρε αυτό το
σωρό από κάλτσες μέσα στο υπνοδωμάτιο;”
2) “Αννα (τοποθετώντας ένα σωρό από κάλτσες στα χέρια της), βοήθησε τη Μαμά, έλα μέσα (πηγαίνοντας μπροστά δείχνετε το δρόμο).”

Ο Κανόνας του Αντίχειρα:

Χρησιμοποιήστε προτάσεις μεγαλύτερες κατά 1 ως 3 λέξεις από τις προτάσεις που χρησιμοποιεί το παιδί σας.
Σημείωση: Αυτός ο κανόνας δεν περιλαμβάνει τον Σεναριακό Λόγο, που σημαίνει μικρές φράσεις που τις λέτε κατά τον ίδιο τρόπο συνεχώς και το παιδί σας πλέον τις καταλαβαίνει.

2. Κάντε Λιγότερες Ερωτήσεις


Σχεδόν όλοι οι γονείς και οι φροντιστές μικρών παιδιών που συναντώ κάνουν πάρα πολλές ερωτήσεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν τις ερωτήσεις με σκοπό να διδάξουν νέο λεξιλόγιο.

“Τι χρώμα είναι αυτό;”
“Πώς κάνει η αγελάδα;”
“Πόσα ζωάκια είναι εδώ;”

Να κάνετε τις ερωτήσεις και μετά να απαντάτε εσείς οι ίδιοι στην ερώτηση είναι ένας φυσιολογικός τρόπος αλληλεπίδρασης με ένα μωρό. Οι γονείς σε όλο τον κόσμο το κάνουν αυτό. Αλλά καθώς το παιδί μεγαλώνει, και αρχίζει να κατανοεί περισσότερο τη γλώσσα αλλά δεν μπορεί ακόμη να μιλήσει πάρα πολύ, αυτός ο τρόπος δίνει την αίσθηση στο παιδί ότι περνάει δοκιμασίες και αποτυγχάνει στον τομέα της συζήτησης. Οι ερωτήσεις είναι ένας καλός τρόπος ελέγχου του λεξιλογίου ενός παιδιού αλλά δεν είναι ένας καλός τρόπος εκμάθησης νέου λεξιλογίου.

Η χρήση νέου λεξιλογίου μέσα από ενδιαφέρουσες και σκόπιμες (με νόημα) δραστηριότητες είναι ένας καλός τρόπος για να διδάξετε νέο λεξιλόγιο. Αν κάνετε ερωτήσεις σε ένα παιδί που δεν μπορεί τις απαντήσει, δεν χρησιμοποιείτε ένα καλό τόπο για να του μάθετε νέες λέξεις. Οι ενήλικες μπορεί να κάνουν ερωτήσεις στα παιδιά με σκοπό να αρχίσουν έναν διάλογο.
“Πόσο χρόνων είσαι;”
“Που πας σχολείο;”
“Ποιος σου πήρε αυτό το φόρεμα;”

Οι ερωτήσεις είναι μια θαυμάσια τεχνική για να αρχίσετε συζήτηση με παιδιά που έχουν καλές γλωσσικές δεξιότητες αλλά δεν είναι καλός τρόπος για να αρχίσεις διάλογο αν το παιδί δεν έχει καλές γλωσσικές δεξιότητες γιατί το παιδί δεν μπορεί να απαντήσει και αισθάνεται άσχημα.

Αν είναι να κάνετε ερωτήσεις, κάντε αληθινές ερωτήσεις: Στην φυσική, καθημερινή συζήτηση, ρωτήστε το παιδί σας, μόνο αν το παιδί γνωρίζει την απάντηση και εσείς δε γνωρίζετε την απάντηση. “Θέλεις χυμό ή γάλα;” είναι μια αληθινή ερώτηση. “Τι χρώμα είναι αυτό;” είναι ένα μίνι τεστ, επειδή εσείς ξέρετε ήδη τι χρώμα είναι αυτό. Αποφύγετε τις ερωτήσεις μίνι τεστ. Υπάρχουν πολλά παιχνίδια μέσα από τα οποία μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά να μάθουν νέο λεξιλόγιο, και θα δείτε πολύ καλύτερα αποτελέσματα μέσα από το παιχνίδι.

3. Δείξτε Στο Παιδί Σας Τι Εννοείτε


Τα παιδιά που έχουν δυσκολία στην κατανόηση της γλώσσας συχνά παρατηρούν τι κάνουν οι άλλοι πολύ προσεχτικά – τουλάχιστον όταν είναι κάτι που τα ενδιαφέρει. Αν πρόκειται να δείξετε στο παιδί σας κάτι, μπορείτε να πείτε “Δες”. Θα πρέπει να λέτε “Απλά Δες! Θα σου δείξω” τόσο συχνά που το παιδί θα συντονίζεται κατευθείαν μόλις το πείτε αυτό και θα προσέχει τι κάνετε μετά. Θα διδάξετε στο παιδί σας να κοιτάει, όταν του του λέτε να κοιτάει και αμέσως μετά κάνετε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Μπορείτε επίσης κάποιες φορές να κάνετε επίδειξη του νοήματος των λέξεων με το να μιλάτε για αυτά που κάνετε. Πχ. “Εδώ είναι ο χυμός. Η Μαμά θα στύψει χυμό. Μόνο τόσο λίγο. Όχι πάρα πολύ. Ω! Θες κι άλλο. Μπορείς να πεις “Κι άλλο χυμό”. Η Μαμά θα στύψει λίγο χυμό. Κι άλλο; Έχεις διψάσει. Η Μαμά θα στύψει ΠΟΛΥ!” Αυτή η στρατηγική λέγεται Παράλληλη Συζήτηση. Είναι όταν μιλάς για αυτά που κάνεις, την ώρα που τα κάνεις. Θυμηθείτε τον Κανόνα του Αντίχειρα ωστόσο και μην χρησιμοποιείτε προτάσεις που είναι πολύ μεγάλες σε μήκος. Είναι εντάξει, παρεμπιπτόντως να μιλάμε στο τρίτο πρόσωπο με αυτόν τον τρόπο, αποκαλώντας τον εαυτό σας Μαμά ή Μπαμπά από το να χρησιμοποιείτε την αντωνυμία “Εγώ” επειδή πολλά αυτιστικά παιδιά μπλέκονται πολύ με το ποιος είναι ο “Εγώ” και ποιος είναι ο “Εσύ”. Είναι πολύ πιο ξεκάθαρο για ποιον μιλάτε αν χρησιμοποιείτε αυτόν τον τύπο ομιλίας όταν μιλάτε σε μικρά αυτιστικά παιδιά.

Πηγή:http://sites.google.com/site/autismgames/home/parent-tips/parent-skills/three-rules-for-talking-1

Comments are closed.